راز‌های جمجمه دختری که در جنوب ایران کشته شد
مطالعه بقایای دختری با قدمت ۶۲۰۰ سال و با جمجمه‌ای مخروطی‌شکل در چگاسفلی (جنوب شرقی خوزستان) حاکی از آن است که احتمالا این دختر در اثر ضربه شدید به سر، جان خود را از دست داده است.
به گزارش 9صبح؛ در جریان کاوش یک گور باستانی در چگاسفلی (جنوب شرقی خوزستان)، باستان شناسان جمجمه‌ای متعلق به یک دختر جوان را کشف کرده‌اند که مربوط به ۶۲۰۰ سال قبل است و نشانه‌هایی از تغییر شکل عمدی جمجمه در آن دیده می‌شود. اما آنچه در کاوش‌های این گور باستانی توجه را به خود جلب می‌کند، تنها شکل تغییر یافته تعدادی از جمجمه‌های این گور نیست؛ مطالعه جدید روی جمجمه تغییرشکل‌یافته دختری با کمتر از ۲۰ سال سن تمرکز دارد که قدمت آن حدود ۶۲۰۰ سال تخمین زده شده است.
گفته می‌شود که این دختر احتمالاً با ضربه شدید به سر، جان خود را از دست داده است؛ چراکه جمجمه او از جلوی پیشانی تا پشت سر شکسته و نشانه‌ای از ترمیم استخوان نیز دیده نمی‌شود. «مهدی علیرضازاده» و «حامد وحدتی‌نسب» در مقاله خود که در مجله بین‌المللی Osteoarchaeology منتشر شده براساس اسکن‌های سی‌تی می‌گویند که در نتیجه این تغییر شکل، استخوان جمجمه بسیار نازک‌تر از حالت معمول بوده و این موضوع خطر ضربه‌پذیری را افزایش داده است.
مهدی علیرضازاده، کاوشگر، در پاسخ به این پرسش که جمجمه‌های تغییرشکل‌یافته در گور جمعی چگاسفلی چه شاخص‌هایی دارند که آن‌ها را از جمجمه‌هایی که به طور مادرزادی و یا طبیعی تغییرشکل‌یافته هستند متمایز می‌کند، گفت:«انسان هوشمند هوشمند، حداقل از ۵۰ تا ۶۰ هزار سال پیش تاکنون، از نظر ذهنی و جسمی هوشمند بوده است. از این رو، ساختار استخوان‌های ما شباهت زیادی به هم دارند. به عنوان مثال، از منظر استخوان‌شناسی، تفاوت قابل ملاحظه‌ای بین نوزادان آمریکایی، ایرانی و استرالیایی وجود ندارد. در واقع، نوزادی به دنیا نمی‌آید که جمجمه‌اش به طور چشمگیری با دیگر نوزادان متفاوت باشد. هرچند تغییرات جزئی مربوط به نژاد و جغرافیا وجود دارد، اما این تغییرات آنقدر ناچیزند که عملاً قابل چشم‌پوشی هستند.»
او با تاکید بر این که تغییر شکل جمجمه یا آن چیزی که به آن «کرینوم موتیفیکیشن» (Cranium Modification) می‌گویند، یک رفتار فرهنگی است؛ گفت:«این یک عمل تعمدی است. جمجمه نوزاد در بدو تولد، هنوز کاملاً استخوانی نشده و درزها یا سوچرها (Sutures) بین استخوان‌های کاسه سر، قابلیت لغزش و جابه‌جایی دارند. این انعطاف‌پذیری، یک دلیل تکاملی دارد و به نوزاد کمک می‌کند تا در هنگام تولد، از کانال زایمان عبور کند و از مرگ مادر و نوزاد جلوگیری شود. زمانی که نوزاد به دنیا می‌آید، جمجمه همچنان انعطاف‌پذیر است. اگر یک نیروی مکانیکی خارجی به طور مداوم به جمجمه وارد شود، جمجمه تغییر شکل پیدا می‌کند.»
نظر شما